Carbidschieten met het Rooikanon
Velen vroegen zich af, hoe ons Rooikanon precies tot stand kwam.
De onderstaande tekst en plaatjes zullen uitleg geven over hoe en wat…
Er was eens een carbidoverleg in 2003 waarin wij bedachten wat ons volgende project zou zijn. Er zijn enkele ideeen naar voren gekomen, waaronder een draaiend iets wat bij een vlam langsgaat, een soort kanon zeg maar…
Verder dan een idee kwam het eerst niet. Tot op een dag mijn broer (en tevens aardbolbekleder) Robert riep, dat de Rooimachine afgeschreven was. Het zou veel geld kosten om deze af te voeren, dus wij dachten meteen: waarom bouwen we de Rooi-Machine niet om tot een Carbid-Kanon.
Een naam voor dit project is snel gevonden: Het Rooikanon!
De afgeschreven Rooimachine is een Grimme HL750 van rond 1982. Het plaatje hieronder is genomen in 1999.
De Rooimachine hebben we in 2004 omgebouwd tot Rooikanon. Hier ging een lange voorbereiding aan vooraf. In oktober van dat jaar
zijn de jongens elke woensdagavond bezig geweest om hem helemaal te strippen, om deze daarna weer op te bouwen tot wat ie nu is.
Plaatjes van deze voorbereidingen:
Het moge duidelijk zijn dat we al veel lol met het Rooikanon gehad hebben. Er zijn tijdens de sloop en de wederopbouw veel bieren gedronken. We schieten inmiddels vanaf 2004 met deze machine.
Hier volgt een korte omschrijving van de technische werking van het Rooikanon (een paar extra plaatjes zullen later nog online komen).
Normaal gesproken wordt een bestaande rooimachine aangedreven door de aftak as van de trekker. Omdat wij dit
systeem niet wilden gebruiken, hebben wij ergens op zolder een oude hydroliek motor gevonden van een kuilvoersnijder.
Aan de as van deze motor zat een wieltje waarover een ketting hoorde te lopen (geen tand wiel) deze ketting dreef de messen
van de kuilvoersnijder aan. Wij konden deze motor goed gebruiken en hebben op het bestaande wieltje een tandwiel gelast.
Op deze manier kunnen we met een ketting tussen de motor en het bestaande systeem van de elevator, de elevator rond laten draaien.
Dan is het een kwestie van bedieningshendel monteren en hydroliekslangen aankoppelen en de trekker starten, flink gassen om de
oliedruk omhoog te krijgen en draaien maar met die hap.
Het uiteindelijke resultaat is dat de elevator van de rooimachine met de geladen bussen gaat draaien, deze bussen komen dan stuk
voor stuk langs een brandende dakleer brander. Op deze manier worden de bussen ontstoken en krijg je een serie van 8 harde knallen
in een gelijkmatig tempo. Een tweede brander is haaks op de eerste gemonteerd met de vlam. We kwamen er in het eerste jaar achter,
dat door de harde knallen en de terug slaande druk, de brander uit schoot. De tweede brander zorgt er nu voor, dat de eerste brander aan blijft.
Zoals de meesten weten, worden melkbussen normaal gesproken gevuld met water en carbid. Na het schieten is de bus meestal smerig of het carbid staat in brand, met gevolg dat de bus op de kop wordt gehouden om deze schoon te maken voor de volgende serie schoten. Zoals je ziet, zal dit moeilijk gaan, de oude gasflessen en omgelaste vaten zitten vastgelast in de elevator. De elevator is de ring waarmee vroeger de aardappels van onder naar boven werden gebracht.
De twee animated gifs laten zien wat er met een fout mengsel gebeurt. Er komt wat te veel vuur uit de “melkbussen” en er volgt een zogenaamd ‘fluf-schot’. Leuk is wel om zo’n vuurring te zien.
Grappig is echter dat je deze met het blote oog normaal niet ziet. De camera neemt 25 beelden per seconde op. Als je deze later op de montagetafel frame voor frame nakijkt, zie je pas deze effecten.
